Fethullahçı Okulunda

David Guaramia 12 yışında ve Hıristiyan. Onunla Türkçe konuşuyoruz, babasının profesör olduğu söylüyor. Levan Gogia 13 yaşında, o da Hıristiyan, babası işadamı. İki örgülü Ekaterina Giorgadze 12 yaşında, "Benim babam yok" diyor düzgün bir Türkçe ile. Araya giren genç öğretmen "İngilizce konuşsanıza" diye çocukları uyarıyor. Adı Ahmet Saraç, Boğazici İngilizce Dili Bölümü mezunu, yaşı 25.

Burası Kafkasya, Hıristiyan bir ülke olan komşu Gürsitan'ın başkenti Tiflis. Okulun adı ise Demirel koleji. Kız erkek karışık eğitim yapılan okulun öğrencileri ülkenin önde gelen siyaset, iş ve kültür insanlarının çocukları. Demirel Koleji, Arnavutluk'tan Moğolistan'a uzanan kuşakta Fethullah Hoca cemaati tarafından açılan 250'den fazla Türk kolejinden bir.

Sosyal derslerin Gürcüce, teknik derslerin ise Türk öğretmenler tarafından İngilizce verildiği, ayrıca Türkçe de öğretilen Demirel Koleji'nde, "Fethullahçı Okulu" dendiğinde Türk laiklerini çağrıştıran "ipuçları"ndan bulmak kolay değil. İsmini Cumhurbaşkanı Demirel'den alan kolej 1993'te açılmış. Batum'da bir şubesi var. Finansörü, Denizli'deki Çağlar Eğitim Malzemeleri Şirketi. Anadolu Lisesi müfredatı uygulanan kolejde 98 öğrenci eğitim görüyor, 43 kişi çalışıyor. Okulun iddiası, Fethullah Hoca cemaati tarafından kurulan tüm benzerleri gibi uluslararası bilim olimpiyatlarında fizik, matematik, bilgisayar ve çevre dallarında sesini duyurmak.

Türk kolejlerinin finansmanı, Anadolu'daki özel sektör firmaları arasında paylaştırılmış durumda. Fethullah Hoca cemaatinin şirketleri, "Türk koridor" diye adlandırılabilecek bölgede ayrıca 7 üniversite kurmuşlar. Tiflis'teki Uluslararası Karadeniz üniversitesi de Denizli'deki Türk Mars ve Çağlar firmalarının parasıyla açılmış. Öğretmenlere gelince, liselerde Fethullah Hoca cemaatine yakın en başarılı gençlerin, üniversite sınavında öğretmen olabilecekleri bölümleri seçmeleri teşvik ediliyor. Bu en parlak öğrenciler, üniversiteyi bitirdikten sonra hiç de yüksek olmayan maaşlara razı olup dağılıyorlar orta Asya kolejlerine.

Fethullah Hoca kolejlerinin amacı, Türkiye için etkinlik alanı oluşturmak diye özetlenebilir. Okulların ilginç yönü, laik seçkinlerin çocuklarını çekmeleri. 10-15 yıl sonra, Arnavutluk'tan Moğolistan'a kadar uzanan geniş bir kuşakta Türk kolejlerinden mezun olan çocuklar ülkelerinin önde gelen şahsiyetleri olacaklar. Türkler, misyoner okullarının yabancısı değiller. Gaziantep'in Kolejtepe mahallesinin, adını geçen yüzyılda orada kurulan Amerikan Koleji'nden aldığını bugün pek az kimse hatırlar. Türkiye'de kurulan ilk yabancı kolej Robert'in mezunu bir başbakan yönetiyor ülkeyi.

Fethullahçı'ların Türkiye içinde açtığı okullar ise henüz laik kesime güven telkin etmiyor. Fransa'da, Belçika'da laik tanımına giren insanlar, çocuklarını rahatlıkla rahibe ve rahiplerin öğretmenlik yaptığı okullara yollarlar; çünkü kilise, laik eğitime karşı savaşı kalite ile kazanacağını daha geçen yüzyılda anlamış ve devlet okullarından daha iyi eğitim veren okullar kurmuştur.

Bizde de laikler, çocuklarının beyinlerinin yıkanmayacağına dair güvenceye kavuşup, onları gönül rahatlığı içinde Fatih kolejlerine yollamaya başladıkları gün, dini değerlerle laik değerler arasındaki çatışma tehlikesini aşıp, uzlaşmanın çok yakınında durduğu bir noktada duracak Türkiye. Henüz orada değiliz.