Hz. Musa'nın, Yanında 10 Yıl Kaldığı Zat

Hz. Şuayb (as), Kur'an-ı Kerim'de malûmunuz, arkası olan bir rasûl olarak geçiyor. Hz. Musa'nın Medyen suyu başında karşılaştığı iki kız ise, kavmi içinde böyle arkası olan bir zatın kızları gibi görünmüyor. Buradan hareketle, o zatın Hz. Şuayb olmadığı ... Peygamberler, içlerinde vazife yaptıkları topluluğa hitaben, daha çok Yâ kavmi (ey kavmim)" diye sesleniyorlar. Demek ki, bunun, bir kavim içinden çıkmanın veya bir kavme gönderilmiş olmanın bir ehemmiyeti var. Hz. Şuayb (as), gerçekten Eyke'de mi doğup büyümüştü, yoksa oraya hicret mi etmişti, bilmiyoruz.

Şuarâ Sûresi'nde bazı rasullerin kıssaları anlatılırken, kavimleriyle olan münasebetleri açısından, meselâ, "Kardeşleri Salih…", "Kardeşleri Hûd… "Kardeşleri Lût…" ifadeleri kullanılır. Yalnızca Hz. Şuayb için, "kardeşleri" ifadesi geçmez; sadece "Şuayb onlara dedi" ile iktifa buyurulur. Demek ki, bir arkası da olsa, Hz. Şuayb ile kavmi arasında bir kardeşlik yoktu; ya onların içinden çıkmamıştı, ya da onlar, kardeş olarak anılacak sıcaklık ve yakınlıkta insanlar değildi; tam bedevî idiler. Gerçi, Hz. Musa'nın Medyen'de yanında kaldığı zatın Hz. Şuayb (as) olduğu kesin değildir. Fakat, kavmi içinde Hz. Şuayb'ın dayandığı güçlü bir topluluk da bulunsa, o kavim, bedeviyeti gereği, onun kızlarına iyi davranacak, çobanları, koyunları sulamada bir kuyu başında onlara öncelik verecek bir insaniyet ve medeniyet seviyesinde de bulunmuyordu. Yani ortada bir ahlâk, bir karakter meselesi söz konusu idi."