Süleymaniye Vaazı-7 (15 Temmuz 1990)

Süleymaniye Vaazı-7 (15 Temmuz 1990)

Bu sayfada Fethullah Gülen Hocaefendi’nin 15 Temmuz 1990 tarihinde İstanbul Süleymaniye Camii’nde verdiği “Ümitle şahlanış” konulu vaazı seyredeceksiniz...

  • “Ey Habibim söyle! Ey çok günah işleyerek kendi öz canlarına kötülük etmede ileri giden kullarım! Allah’ın rahmetinden ümidinizi kesmeyiniz. Allah dilerse bütün günahları bağışlar. Çünkü O Ğafûr’dur, Rahîm’dir.” (Zümer sûresi, 39/53) âyeti...
  • Hz. Ömer’de (r.a.) ümit ve korku dengesi...
  • Ümidin üç önemli sacayağı olan hal, ilim ve amel...
  • Hz. Âişe’nin (r.anhâ) takvası...
  • Hz. Yakub’un (a.s.) korku ve ümitteki sırrı anlayıp, ona göre hareket etmesi...
  • Hz. Vahşî’nin (r.a.) ümit ipine sarılarak nasıl kurtuluşa erdiği...
  • “Kulum beni nasıl sanırsa ben öyleyim...” kutsî hadisi ve “Kulunun tevbesiyle Allah’ın (c.c.) ne kadar çok sevindiğini” ifade eden hadis...
  • “Zinhar hiçbiriniz Allah hakkında hüsn-ü zan beslemeden ölmesin.” ve “Rahmetim gadabımın önüne geçmiştir.” (Kutsî hadis) gibi ümit ifade eden bazı hadisler...
  • Resûlullah’ın (s.a.s.) ümmeti için endişe duyması karşısında Allah Teâlâ’nın (c.c.) O’na: “Seni ümmetin hakkında sıkıntıya sokmayacağız.” müjdesini vermesi...
  • Allah Resûlü’nün (s.a.s.), ashabına (r.anhüm), esirler arasında yana yakıla çocuğunu arayan bir anneyi göstererek “Allah’ın, çocuğunu ateşe atmayacak olan o anneden daha merhametli olduğunu” ifade buyurması...
  • Bir bedevînin, ahirette insanları Allah’ın hesaba çekeceğini öğrenince, kendisinin hesabının kolay olacağını ve kurtulacağını ifade etmesi ve bunun sebebini “Kerîm olanın, gücü yettiği yerde yapacağı bir şey vardır. O da affetmektir.” şeklinde açıklaması...