Sidq (Prawdomówność)
Znaczenie prawdziwej myśli, prawdziwych słów i prawdziwych działań zwanych Sidq odzwierciedlone jest w życiu człowieka podążającego drogami Pana w sposób następujący: taka osoba czy to kobieta czy mężczyzna, nie mówi fałszywego słowa, gdyż przestrzega prawdomówności i stara się w sposób wiarygodny reprezentować lojalność wobec Boga. Innymi słowy, taka osoba w swoich myślach, słowach i czynach nigdy nie odbiega od prawdomówności i postępuje zgodnie z poleceniami danymi w Koranie, wedle których taka osoba stara się być prawdomówną zarówno w życiu indywidualnym, jak i w życiu społecznym:
„O wy, którzy wierzycie!
Bójcie się Boga
I przebywajcie z tymi, którzy mówią prawdę! (9:119)
Tacy ludzie wykazują się ostrożnością na tyle, że nigdy nie składają fałszywych zeznań lub nigdy też nie mówią kłamliwie, nawet w żartach. Wiąże się to z powiedzeniem proroka, który powiedział, że ten kto jest szczery jest rejestrowany jako osoba prawdomówna również przez Sąd Najwyższy, natomiast osoba, której słowa myśli i czyny są sprzeczne z powyższym oraz jeśli osoba ta oszukuje innych, wtedy rejestrowana jest jako kłamca.
Prawdomówność jest najbardziej stabilną droga prowadzącą do Boga, a prawdziwym szczęściarzem jest ten, kto tą drogą podąża. Prawdomówność jest duchem i istotą działania oraz rzeczywistą normą prostolinijności w myślach; która odróżnia wiernych od hipokrytów, a tym samym odróżnia ludzi raju od ludzi piekła. Prawdomówność jest cnotą proroków, u ludzi, którzy prorokami nie są, dzięki tym cnotom „słudzy” mogą liczyć na takie same błogosławieństwa jak królowie. Wszechmogący Bóg w Koranie opisuje osobę prawdomówną zarówna tę, która przekazuje prawdę jak i tę osobę, która ją potwierdza:
„ A każdy, kto przyszedł z samą prawdą i uznał ją za prawdę…-tacy są bogobojni. (39:33)
Prawdomówność można zdefiniować jako dokładanie starań do zachowania integralności i unikania hipokryzji i kłamstwa nawet w sytuacjach napiętych, kiedy to skłamanie byłoby równoznaczne z przyniesieniem ulgi. Junayd al-Baghdadi mówi: „lojalna i prawdomówna osoba zmienia zdanie przynajmniej czterdzieści razy dziennie (w celu zachowania osobistej integralności), podczas gdy hipokryta pozostaje taki sam przez czterdzieści lat, bez odczuwania żadnych problemów czy niepokojów (wychodzących ponad własne odchylenia)”.
Początkowym i podstawowym stopniem prawdomówności jest szczerość oraz zachowywanie się w ten sam sposób zarówno w życiu prywatnym jak i publicznym. Następnie jest to podążanie za prawdomównością poprzez bycie prawdziwym we wszystkich myślach, uczuciach, działaniach i intencjach. Prawdziwymi są te osoby, których uczucia, myśli i działania nie są ze sobą sprzeczne, najbardziej prawdomówni są ludzie odważni, którzy są absolutnie prawdziwi w całej swojej wyobraźni, w intencjach, uczuciach, myślach, działaniach oraz gestach.
Używając swoich wszystkich umiejętności do osiągnięcia prawdomówności we wszystkich swoich działaniach, stosownie do wzniosłych i ideałów i potrzeb, lojalność lub wytrwałość w działaniu jest atrybutem proroctwa. W poniższym wersecie Koran odnosi się do najwyższego stopnia prawdomówności:
„I wspomnij w księdze Abrahama!
To był człowiek sprawiedliwy, prorok! (19:41)
Prawdomówność jest podstawową cechą wszystkich proroków, oraz najsilniejszą siłą moralną, a także środkiem-wzbudzającym aktywność dla służenia islamowi i koranowi. Jest to także największy kredyt dla wierzącego i najważniejszy dokument w przyszłym życiu. Bóg zwraca uwagę na wspaniały fakt: „To jest Dzień, kiedy szczerość przynosi korzyść ludziom szczerym (5:119)”.
Prawdomówność służy prorokom, a także doskonałym uczonym i świętym, wyniesionym blisko Boga. Prawdomówność jest niebiańska jak góra i tak szybka jak błyskawica, więc może zaprowadzić ich na najwyższe szczyty. Natomiast kłamstwo, pociąga szatana oraz jego zwolenników na sam dół, do najniższych głębokości. Myśli „lecą w górę” na skrzydłach prawdomówności i w ten sposób zyskują na wartości, natomiast działania przynoszą owoce oraz kwitną na gruncie prawdomówności i na podstawie prawdziwych próśb oraz modlitw, które docierają do Tronu Miłosierdzia i są tam mile widziane.
Prawdomówność jest jak skuteczny „eliksir” pochodzący od najwspanialszego imienia Boga. Zapytany o to jakie jest wspanialsze imię Boga, Bayazid al-Bastami, tak oto odpowiedział:
Pokaż mi najmniej znaczące spośród imiona Boga, a wtedy ja pokaże ci najwspanialsze. Jeśli jest coś tak skutecznego jak (w przypadku akceptacji przez Boga modlitw i uczynków) jego najwspanialsze imię, to jest to prawdomówność. Każde z imion recytowanych w sposób szczery będzie imieniem najwspanialszym.
Prawdomówność spowodowała lekka pokutę, aby zabłysnąć na czole proroka Adama (pokój niech będzie z Nim) Kiedy cały świat został zalany potopem prawdomówność posłużyła jako statek wybawienia dla proroka Noego (pokój Niech będzie z Nim). Prawdomówność zaprowadziła proroka Abrahama (pokój niech będzie z Nim) do bezpieczeństwa i chłodu przed ogniem, do którego został wrzucony. Prawdomówność wywyższa zwykłych ludzi do nadzwyczajnych wysokości; jest kluczem, który otwiera drzwi do zaświatów i do rzeczywistości znajdującej się poza widocznym istnieniem. Niektórzy podnoszeni dzięki prawdomówności ku górze, nie mogą zostać zatrzymani w tej podróży, także drzwi nie są zamykane przed twarzami tych, którzy używają tego klucza. Jak bardzo tutaj trafne są słowa Rumiego:
Prawdziwość kochanka wpływa nawet na bezdusznego;
Dlaczego więc, dziwnym wydawać by się miał jej wpływ na ludzkie serce?
Szczerość Mojżesza wpłynęła na jego kij i na góry;
Mało tego, miała ona wpływ na wielkie, wspaniałe morze.
Co do tego jak wpłynęła prawdziwość Mahometa
Piękne oblicze Księżyca, a także świecące Słońce.
Koran w wielu wersach, odnosi się do tego, iż bycie prawdziwie wiernym zależne jest od uczciwości osoby i zachowania przez nią integralności w prawdomowności w słowach, czynach, uczuciach i najskrytszych zmysłach. Odnosi się ona także do stopnia uczciwości i prawdomówności, który jest podstawą szczęścia zarówno w tym jak i w przyszłym świecie. Oto kilka przykładów:
- I powiedz: „Panie mój! Wprowadź mnie wejściem prawdy i wyprowadź mnie wyjściem prawdy! I daj mi, z Twojej strony, władzę wspomagającą!” (17:80)
- Uczyń mnie językiem prawdy wśród późniejszych pokoleń (26:84)
- Czy to jest dziwne dla ludzi, że objawiliśy jednemu spośród was: „Ostrzegaj ludzi i głoś radosną wieśćtym, którzy uwierzyli, iż będą mieli zasługę szczerej wierności u swego Pana” ? Mówią niewierni: „To napewno jest czarownik!” (10:2)
- Zaprawdę, bogobojni będą przebywać wśród ogrodów i strumyków, w siedzibie szczerej prawdy, w obecności Króla Wszechpotężnego! (54:54-55)
Podejmowanie wysiłków w prawdzie, podążanie za prawdą, bycie zapamiętanym przez prawdomówność, zawieranie relacji na zasadach pewnych i prawdziwych, zajmowanie stanowiska popierającego prawdomówność, wszytskie te stanowiska oraz postanowienia są stacjami i zabezpieczeniami na drodze rozciągającej się od tego świata do świata przyszłego. Ponieważ wszystko to, co ma miejsce w dzisiejszym świecie, przynosi owoce w życiu przyszłym. Ten kto jest prawdomówny zawsze realizuje to co jest prawe, obserwuje prawdziwość w zadaniu którego się podejmuje, lub kiedy przenosi się do innego miejsca na drodze do Boga, działa i żyje zgodnie z wymaganiami prawdomówności, ofiarowując w ten sposób tę prawdomówność następnym pokoleniom. Celem takich ludzi jest zasłużenie sobie na wieczne szczęście w przyszłym życiu.
Aby stać się osobą prawdomówną zarówno w swoich intencjach jak i w podejowanych celach, wierzący nieustannie muszą podejować decyzje odnośnie prawdziwości swoich myśli, decyzji i działań. Jest to pierwszy z podejmowanych kroków. A więc muszą oni utrzymywać się w prawdomówności, bezwzględu na konsekwencje tego oraz muszą powstrzymywać się od wszystkiego, co mogłoby zachwiać ich postanowieniem. Następnym krokiem jest trwanie w tym doczesnym życiu po to, aby wspierać prawdę oraz aby uzyskać bożą aprobatę i zadowolenie. Tacy ludzie zawsze są świadomi wad oraz niedociągnięć swojej osobowości i nie poddają się światowym atrakcjom ani nie zmieniają swojego położenia z czysto ziemskich powodów. Trzecim krokiem jest stabilizacja prawdziwości w swoim sumieniu, do tego stopnia, by regulowała on każdy aspekt życia. Jest to taki sam stan jak wtedy kiedy odczuwamy zadowolenie, taki stan został wyjaśniony w tradycji: Ktoś kto jest zadowolony z tego powodu, że Bóg jest Panem, że Islam jest religią i z Muhammada jako proroka zakosztował rozkoszy jaką daje wiara.
Największa prawdomówność oraz lojalność jest dla osób, aby były zadowolone z Panowania Boga bez względu na jego rozkazy, aby zaakceptowały islam jako boski system regulujący ich życie i aby chętnie zaakceptowały przewodnictwo nad najwspanialszym stworzeniem (niech pokój i błogosławieństwo będą z nim) jakie wynika z panowania Boga. Droga do prawdziwego człowieczeństwa tkwi w podejowaniu poważnej i prawdziwej odpowiedzialności, której idealne wypełnianie jest zadaniem bardzo trudnym.
Zakończmy tę refleksję krótkim dwuwierszem:
Nawet jeśli grozi to niebezpieczeństwem; tym, co przynosi człowiekowi korzyść jest prawdomówność,
Wszechmogący Bóg jest pomocnikiem prawdomównych.
- Utworzono .