İdeal İnsan
İnanmayan insanların, kendi inançlarının gereğini sergilemeleri yadırganmaz da, inanan bir insanın, bir kafire ait duygu ve düşünceyi taşıması, ona ait ses ve soluğu seslendirmesi, hiçbir şekilde kabul edilemez, aslında edilmemeli de. Mesela, bir insan, bir müessesede, yapılan hayırlı hizmetleri engelliyorsa, kafir olmasa bile kafirce bir şey yapıyor demektir. Aynı şekilde birinin kıvamını bozmak suretiyle, daha aktif hizmet yapmasına mani oluyorsa; kendi hırs, kendi kıskançlık, kendi bencilliğine yenik düşüp başkalarına çelme takıyor ve böylece aşk u şevkle hizmet edenlerin moralini bozuyorsa, kafirler gibi davranıyor sayılır.
Allah (cc), çok defa müminin mümin, kafirin de kafir olmasına göre değil de, müminde mümin sıfatlarının, kafirde de kafir sıfatlarının olmasına göre muamele etmektedir. Bu itibarla da, her müminin mümince davranması çok önemlidir. Değilse kafirce sıfatların mağlubu ve dolayısıyla da onların mahkumu olur. Başka bir ifadeyle, eğer iman, onun içinde mümin sıfatlarının öne çıkmasına vesile olamamış ve sistemli çalışamama, vahdeti koruyamama, kendi insanına karşı hazımsız davranma, küçük meseleleri büyütme ve onlarla kavga çıkarma gibi kafirce sıfatlardan uzaklaştıramamışsa, o kendinden beklenen fonksiyonu eda edemiyor demektir ki, bu da, böyle olumsuz şeyleri kambur gibi sırtında taşıyan bir müminin muvaffak olmamasını netice verir. Benim, küfür cephesi karşısında, bir müminden beklediğim en önemli tavır, onun en mukaddes şeyleri üzerine yemin edip, nerede olursa olsun hır-gür çıkarmayacağına söz vermesidir. Böyle bir tutum karşısında ne kafirin gücü, ne şeytanın planı, ne de ifritlerin dehası katiyen ona tesir edemez.
- tarihinde hazırlandı.