Can hulkuma gelmeden
İnsan ölüm ânında, şuuraltına yerleşmiş düşüncelere göre hareket eder. Nice insanlar vardır ki, ölüm ânında neler neler sayıklayarak ölmüşlerdir.! Onun için, inanılacak şeylere, can hulkuma gelmeden önce inanmak ve bunu bir şuur hâline getirmek çok önemlidir. Aksi hâlde, o imanın insanı kurtarması, başka bir ifadeyle, kurtarıcı iman olması bir hayli zordur.
Herkes, son ânında ve daha sonrasında kendi seviyesine göre, bir hayli “keşke” diyecektir: Keşke iman etmiş olsaydım! Keşke imanımla ayne’l yakîn mertebelerinde seyr ü seyahat edebilseydim! Keşke hakka’l yakîne ulaşabilseydim! Keşke bütün doğruları vicdanımda duyup yaşayabilseydim..!
Evet, “keşke”ler çok.. ve Kur’ân, pişmanlık dolu böyle “keşke”lere işaretler eder. Ama bu makamda söylenecek “keşke”lerin insana faydası olmayacaktır. O tefekkür burada yapılmalı ki, bir fayda versin ve orada menfaati dokunsun.
- tarihinde hazırlandı.